همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.
این آسیب در موارد شدید موجب نارسایی کلیه خواهد شد و همین امر را باید یکی از مهم ترین دلایلی دانست که سبب مرگ افراد مبتلا به این بیماری می‌شود.
این کودک باید در دستگاه تنظیم کننده قلب قرار بگیرد؛ زیرا این شرایط کشنده است!
این عارضه مسری نیست و از راه جنسی یا هر راه دیگری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
اگر بیماری کلیوی داشته باشید، ممکن است در طول مراحل بعدی بارداری در ادرار شما پروتئین بیشتری وجود داشته باشد. تشخیص دادن وجود پروتئین در ادرار به دلیل بیماری کلیوی و تشخیص آن به دلیل بیماری لوپوس و یا عوارض متداول بارداری که با عنوان پره اکلامپسی شناخته می شود، اگر چه مهم است اما مشکل است. پزشکانی که از شما در طول دوران بارداری مراقب می کنند، این موضوع را بررسی خواهند کرد و اگر لازم باشد با یک متخصص روماتولوژیست مشورت می کنند.
این اتفاق باعث بروز التهاب می‌شود. التهاب ناشی از بیماری لوپوس می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.
در نتیجه، این سیستم از نیروهای خود برای نابودی بافت های سالم و آنتی ژن ها استفاده می کند. در نهایت فرد با التهاب، درد و آسیب دیدن بافت ها روبرو خواهد شد.
در حدود یک سوم افراد مبتلا به لوپوس، باعث ایجاد یک بیماری خود ایمنی اضافی می شوند از قبیل بیماری خود ایمنی تیروئید، به ویژه نوعی که باعث کم تحرکی غده تیروئید می شود.
از این رو سلول هایی که باقی می مانند، ترکیباتی از خود تولید می کنند که بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر می گذارد.
قطع مصرف سیگار و کاهش وزن نیز منجر به نتایج بسیار بهتری می شود. همچنین ورزش منظم به سلامتی مفصل و کاهش وزن کمک می کند.
مجله زیبایی و سلامت “زیبا بمان” با هدف تولید محتوا در حوزه جراحی های زیبایی و آرایشی و سلامت و بالا بردن سطح اطلاعات و دانش مخاطبان در این حوزه آغاز به کار نموده است .
تتراسایکلین : راهنمای جامع نحوه استفاده و عوارض این دارو !
بیو مارکرها در حقیقت پروتئین، آنتی بادی، سلنا گومز و بیماری لوپوس ژنتیک و سایر عواملی هستند که به پزشک کمک می کنند تا تشخیص دهد که در بدن چه اتفاقی می افتد یا اینکه بدن چگونه به درمان واکنش نشان می دهد.
در آزمایش خون وجود یک سری از بیومارکرها مشخص می شود و این بیومارکرها اطلاعاتی درباره بیماری فرد (در صورت ابتلای فرد به بیماری خود ایمنی) به پزشک می دهند.